Nasz organizm pozyskuje witaminę D z syntezy skórnej oraz ze spożywanych produktów spożywczych. Źródłem witaminy D3, czyli cholekalcyferolu, są pokarmy pochodzenia zwierzęcego, głównie są to ryby takie jak: węgorz, łosoś dziki, śledź, w mniejszym stopniu żółtko jaja, ser żółty czy mleko krowie. Witaminę D2, czyli ergokalcyferol, znajdziemy w produktach roślinnych i grzybach, np. borowikach, kurkach, pieczarkach czy grzybach shiitake. Warto pamiętać, że do prawidłowego wchłaniania witaminy D niezbędna jest obecność tłuszczów w pożywieniu.
Niestety nawet w przypadku zrównoważonej diety, źródła pokarmowe pozwalają pokryć jedynie ok. 20% dziennego zapotrzebowania na witaminę D. W przypadku zmniejszonej efektywności syntezy skórnej – ilość witaminy D dostarczana łącznie do organizmu jest niewystarczająca. W Polsce w okresie od września do kwietnia ze względu na niski kąt padania promieni UVB, proces endogennej syntezy skórnej jest praktycznie ograniczony, co przy niskiej podaży witaminy wraz z dietą oznacza konieczność suplementacji, aby utrzymać prawidłowy poziom witaminy D w organizmie.
PIŚMIENNICTWO:
- Dittfeld A., Gwizdek K., Koszowska A., Fizia K. Wielokierunkowe działanie witaminy D. Ann. Acad. Med. Siles, 2014; 68, 1, 47–52.
- Mark A. Moyad, MD, MPH. Vitamin D: A Rapid Review. „Dermatology Nursing”. 2009;21(1).
- red. Jarosz M., Rychlik E., Stoś K., Charzewska J. Normy żywienia dla populacji Polski i ich zastosowanie. NIZP-PZH, 2020; 177-180.